Eigenlijk wil de directrice liever dat hij een ‘meisje van stand’ als model uitkiest, maar dat vindt hij geen goed idee. Hij schildert de mensen zoals ze zijn, of ze nou rijk zijn of arm, jong of oud, het maakt hem niet uit. Tijdens het poseren vertelt Martha hem over thuis: haar moeder is overleden en haar vader is op zee. Zelf heeft ze de zee nog nooit gezien. Meneer Max neemt haar en een aantal andere weesmeisjes een dagje mee naar het strand, zodat ook zij de zee een keer kunnen zien.

Max Liebermann (1847-1935) was een Duitse schilder die graag naar Nederland kwam om te schilderen. Hij schilderde het liefst ‘gewone’ mensen en strandtaferelen. In dit boek komen die twee onderwerpen samen. Het schilderij ‘Pauze in het Amsterdamse weeshuis’ was de inspiratie voor dit prachtige prentenboek. De tekeningen zijn van Annette Fielding. Ze hebben dezelfde sfeer en uitstraling als de schilderijen van Liebermann. De tekst van Koos Meinderts vertelt in korte zinnen het verhaal van meneer Max en Martha.

Dit boek is niet bij de prentenboeken te vinden is, maar bij de informatieve boeken over kunst. Misschien dat deze Bieptip er aan bij kan dragen dat het wat vaker uit de kast komt. Het boek is het waard!

Wilt u dit boek ook lezen? U vindt het bij de Bibliotheek Noord-Veluwe!
Geraldine Galjee, leesconsulent

• Schrijver: Annette Fienieg en Koos Meinderts
• Titel: De zee van meneer Max
• Uitgeverij: Leopold
• Jaar van uitgave: 2018
• Aantal pagina’s: 26