Biebtip 27
Sommige boeken nodigen uit om héél traag te lezen. Omdat er zó veel moois in geschreven staat dat je elk woord wilt proeven, tot je wilt nemen.Voor mij is "De smaak van stilte" van Bieke Vandekerckhove zo'n boek. Op 19-jarige leeftijd wordt de schrijfster ziek. De diagnose is hard: de dodelijke spierziekte A.L.S. Haar levensverwachting is twee tot vijf jaar. Wat te doen met zo'n schamel restje leven?
Intuïtief voelt Bieke dat de stilte haar kan helpen en gaat ze wonen in het Sint Liobaklooster in Egmond-Binnen. Drie jaar later hoort ze dat haar ziekte is gestabiliseerd. Nu leeft ze al 20 jaar met A.L.S., is ze getrouwd en heeft ze, waar nodig, hulp van twee assistenten. Tien jaar geleden kwam zij in contact met de stilte van Zen en ook die ontmoeting is beslissend. In haar boek vertelt ze wat ze meemaakte, zag en proefde in de stilte van het leven: "de benedictijnse spiritualiteit en het zenboeddhisme zijn de longen geworden waarmee ik adem". Haar verhaal is een bijzondere, authentieke en diepe getuigenis van het menselijkerwijs "onmogelijke" waartoe een mens in staat is. Het is tegelijk een boek dat in eigentijdse en levende taal de zoektocht verwoordt die velen zullen herkennen. Een boek dat je raakt en bijblijft ....
"Wilt u dit boek ook lezen? U vindt het bij De Bibliotheek Noord-Veluwe"
Ankie van der Lende, Medewerker Klantencontacten Bibliotheek Elburg en 't Harde
- Schrijver: Vandekerckhove, Bieke
- Titel: De smaak van stilte : hoe ik bij mezelf ben gaan wonen
- Uitgeverij: Ten Have, Kampen; Lannoo, Tielt
- Jaar van uitgave: 2010
- Aantal pagina's: 159