Olivia is een meisje van 10 jaar en kort geleden is haar moeder overleden. Olivia en haar vader verkeren daardoor min of meer in een shocktoestand. Samen proberen ze langzaamaan en met vallen en opstaan de draad weer op te pakken. Ze wonen op een zeilboot die op een aanhanger op het land is "geparkeerd". Vader verdient de kost als barbier; erg soepel gaat dat niet. Vader en dochter zijn op elkaar aangewezen.

Wat vader te weinig heeft aan doortastendheid en doorzettingsvermogen, wordt door Olivia ruimschoots gecompenseerd. Het verhaal bevat veel liefs en ook wat leed. Enkele opmerkingen van Olivia geven een aardig beeld van het boek:

• "Dit is het grootste probleem: mijn moeder is dood."
• "Dit is het op een na grootste probleem: mijn vader weet het even niet zo goed."
• "Dat mag natuurlijk best, maar er komt wel veel rommel van. Die moet ik steeds opruimen en ik ben nog maar tien."
• "Alles is tijdelijk want dat hebben we zo afgesproken. En dat is eigenlijk wel prima. Voor nu."

Omdat ik het zo mooi vond, heb ik het boek ook gekocht voor mijn kleindochter van 12 jaar. Zij zegt er over:

• "het is een bijzonder boek, hoor oma. Ik heb het nog niet uit, maar ik weet al wel dat het heel mooi is";
• "wat er in wordt verteld is soms best wel zielig maar er blijft toch altijd hoop";
• "ook een paar vriendinnen van mij hebben het boek gelezen. Zij vonden het ook heel mooi."

"Wil jij dit boek ook lezen? Je vindt het bij de Bibliotheek Noord-Veluwe!"

Wil Schrama, medewerker klantencontacten

• Titel : Ik heet Olivia en daar kan ik ook niks aan doen
• Auteur: Jowi Schmitz
• Uitgeverij: Lemniscaat
• Jaar van uitgave: 2011
• Aantal pagina's: 176